ပုံ့မေ - မှတ်စု

  ကျုပ်က ပုလင်းထဲမှာ တည်ငြိမ်အေးဆေး စံမြန်းနေတာ...... ကျုပ်ကို အရမ်းမထိနဲ့ လှုပ်ခါသွားအောင် အစမဖော်နဲ့ ကျုပ်က ပြန်ပက်တတ်တယ်... ရှင်တို့ပျော်ဖို့ရာ ကျူပ်ရဲ့ တည်ငြိမ်မှုကို စတေးပစ်ရက်တယ် ကျုပ်ပေါက်ကွဲတာမှ သဘောခွေ့တယ်ဆိုလဲ.... ကျုပ်ရဲ့ကြမ္မာကို အံခဲကာပဲ ဟားတိုက်ရီပလိုက်မယ်.... အလှည့်ကျရင်သာ မနွဲ့စတမ်း မတွန့်စတမ်းပေါ့ စိန်လိုက်တယ်....။

ကျွန်မချစ်သူ အကြောင်းပြောပြမယ် နားလေးတစ်ချက်တော့ ပေးသနားကွယ်။ ချစ်ပါသတဲ့ ပြောခဲ့တာ ကျွန်မမွေးနေ့မှာ။ သူ့ရဲ့ပုံစံ ပြောမကွဲ့ အောက်ပါအတိုင်းမှတ်။ ကျွန်မချစ်သူ ကိုလူချော မောင့်ကိုယ်ကတော့ ဝဖိုင့်ဖိုင့်။ အရပ်မှာဖြင့် ပြိုင်စံရှား ၄ပေလောက်သာ ရှိရှာသား။ ကြောင်မျက်ရွဲနှယ် မျက်လုံးဟာ ချစ်စရာကောင်းလှတာ။ ရွှေပါးစပ်ကြီး ရီတာများ ကိုဖားကြီး ပါးစပ်အလား။ ဆိုးနွဲ့သမျှ တခွန်းမတုံ့ မျက်နှာပြုံးစိစိ။ ဘယ်သူ ဘယ်လို ဘာကြောင့်ထင် မောင့်သာလျှင် ကျွန်မချစ်တာ။ တင်းကျပ်ကာပဲ ဖက်ထားမည် ကျွန်မ ရင်ခွင်ကြား။ ဟိုးအရင် ဘယ်တုန်းကမှန်း မသိ ရေးခဲ့တာလေးတွေ ပြန်ပြန်တင်နေတာ။ ဒါရေးခဲ့တုန်းကလဲ ဘာကိုကြည့်ပြီး ရေးခဲ့တယ် မသိတော့ဘူ။ :D အတော်လှတဲ့ ချစ်သူလေးပဲ နေမှာ။ :D

မှတ်စုလေး‌တွေ ရေးမှတ်ထားမယ်လို့ စိတ်ကူးလေး ရနေတာ ကြာပြီ။ နောင်တချိန် ပြန်ဖတ်တဲ့အခါ တစ်ခုခု စိတ်ကြည်နူးစရာလေးများ ရမလား၊ "အို ... ငါ အတော်လေး မရင့်ကျက်ခဲ့ပါလား" တွေးမိလေမလား၊ ငါ ဒီလိုလေးများ လုပ်ခဲ့ရင် ပိုများ အကျိုးအမြတ်များလေမလား လို့ ယူဆမိလေမလား ဆိုပြီး အနာဂတ်က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအကြောင်း‌ တွေးမိတော့လဲ ရင်ခုန်မိသား။ ပြီးခဲ့တဲ့ အတိတ်ကို ပြန်ပြောင်းလို့ မရပေမဲ့ နောင်တရစရာ များများစားစားကျန်မနေခဲ့ဘူးဆိုရင် ကိုယ့်ဘဝကို ကျေနပ်မိနေမယ် ထင်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်တော့ ရာနှုန်းပြည့် အာမမခံရဲဘူးဆိုတာကို တွေ့ပြီးတော့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပြုံးမိတယ်။ ဒါကိုက ကိုယ့်ပင်ကိုယ်စရိုက်သဘာဝထဲက တစ်ခုလို ဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ နောင်တရစရာ မရှိရလေအောင် နေထိုင်မယ်လို့ ခုချိန် ဆုံးဖြတ်မိနေတာဆိုတော့ ဒါဟာလဲ အမြတ်အစွန်း တစ်ခုပဲ မဟုတ်လား။ ပုံမှန်ဆိုရင် ကိုယ်က ကိုယ့်ခံစားချက်၊ အတွေး‌အမြင်တွေကို ချရေးရမှာကို အတော်လေး ဝန်လေးမိတဲ့ထဲပါတယ်။ အဲတာကြောင့်လဲ ဒိုင်ယာရီမထားဖြစ်ဘူး။ အဓိကက ကိုယ့်ဒိုင်ယာရီကို ယူဖတ်မှာ စိုးတဲ့စိတ်က ကြီးစိုးနေလို့အပြင် ကိုယ့်ကို လှောင်ရယ်မလား၊ ကိုယ့်အကြောင်းကို သူများတွေ သိသွားလေမလား ဆိုတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထက...